درمان پرخوری عصبی

درمان پرخوری عصبی یا بولیمیا

به جرات میتونم بگم مقاله ی زیر کاملترین مقاله در رابطه با درمان پرخوری عصبی در سطح سایت های فارسی زبانه. مقاله ی زیر اختصاصی زیباتن ترجمه شده و برای استفاده ی رایگان شماست(مثل سایر خدمات زیباتن) . بنابراین طولانی بودنش بخاطر کامل بودنشه و ازتون میخوام با دقت بخونیدش تا براتون کاملا مفید واقع بشه.

این مطلب در مورد درمان پرخوری عصبی ترجمه ی اختصاصی زیباتن می باشد و استفاده از آن در سایر سایت ها تنها با ذکر لینک به این صفحه مجاز است

درمان پرخوری عصبی

برای همه ما اتفاق افتاده است: وقتی احساس تنهایی، بی‌حوصلگی یا استرس می‌کنیم، به غذا خوردن روی می‌آوریم. اما در پرخوری عصبی، پرخوری بیشتر شبیه به یک اجبار است. برای جبران و خلاص شدن از کالری‌های ناشی از پرخوری عصبی یا در واقع درمان پرخوری عصبی، به جای غذا خوردن بصورت معقول، خود را با غذا نخوردن، روزه گرفتن، و ورزش کردن تنبیه می‌کنید.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی یک نوع اختلال در غذا خوردن است که با دوره های مکرر پرخوری (غذا خوردن افراطی) همراه است و با تلاش‌های مذبوحانه(بی عقلانه) برای جلوگیری از افزایش وزن دنبال می‌شود. بولیمیا یا پرخوری عصبی بر زنان و مردان در تمامی سنین اثر می‌گذارد.هنگامی که شما در حال مبارزه با پرخوری هستید، زندگی یک جنگ دائمی بین آرزوی از دست دادن وزن یا لاغر ماندن و اجبار به پرخوری است.شما نمی‌خواهید که در غذا خوردن افراط کنید- چون می‌دانید که بعدا احساس گناه و شرمساری می‌کنید- اما هر دفعه دوباره اینکار را انجام می‌دهید. بطور میانگین، شما در یک ساعت پرخوری ۵۰۰۰-۳۰۰۰ کالری مصرف می‌کنید. بعد از پرخوری کردن، ترس شما را فراگرفته و برای لغو و جبران پرخوری به انجام اقدامات شدیدی مثل مصرف ملین، استفراغ عمدی، یا یک دوی ۱۰ مایل روی می‌آورید. در حالیکه بطور فزاینده‌ای احساس می‌کنید که خارج از کنترل هستید.

ذکر این نکته مهم است که پرخوری عصبی الزاما شامل پاکسازی- حذف فیزیکی مواد غذایی از بدن با بالا آوردن یا استفاده از ملینها، تنقیه، یا دیورتیک- نمی‌شود. جبران پرخوری‌ها با روزه‌داری، ورزش بیش از حد ، یا رژیم‌های غذایی شدید نیز به عنوان بولیمیا محسوب می‌شود.

این مطلب در مورد درمان پرخوری عصبی ترجمه ی اختصاصی زیباتن می باشد و استفاده از آن در سایر سایت ها تنها با ذکر لینک به این صفحه مجاز است


آیا من هم مبتلا به بولیمیا هستم؟

سوال‌های زیر را از خودتان بپرسید. هر چه تعداد پاسخ‌های “بله” زیادتر باشد، احتمال اینکه از بولیمیا یا پرخوری عصبی یا یکی دیگر از اختلالات غذا خوردن رنج ببرید، بیشتر است. و باید برای درمان پرخوری عصبی اقدام کنید

 

  • آیا در مورد بدن و وزن خود وسواسی هستید؟
  • آیا غذا و رژیم گرفتن، زندگی شما را فرا گرفته است؟
  • آیا می‌ترسید که وقتی شروع به غذا خوردن کنید، توانایی متوقف کردن خود را نداشته باشید؟
  • آیا تا حالا انقدر غذا خورده‌اید که احساس بیماری کنید؟
  • آیا بعد از غذا خوردن احساس گناه، شرمساری و افسردگی می‌کنید؟
  • آیا برای کنترل وزنتان، استفراغ می‌کنید یا از ملین استفاده می‌کنید؟

 

چرخه پرخوری افراطی و پاکسازی

 

زیباتن

رژیم غذایی باعث تحریک چرخه مخرب پرخوری و پاکسازی می‌شود. طنز ماجرا در این است که هر چه رژیم غذایی سخت‌تر باشد، احتمال اینکه شما شیفته غذا شوید و یا وسواس غذایی پیدا کنید، بیشتر است. وقتی که به خودتان گرسنگی می‌دهید، بدن شما با ولع شدیدتری برای غذا پاسخ می‌دهد- راهی برای درخواست تغذیه موردنیاز.
در این تنش و بحران، گرسنگی، و احساسات کمبود ایجاد شده و اجبار به غذا خوردن آنقدر قدرتمند می‌شود که نمی‌توان در برابر آن مقاومت کرد: مواد غذایی که “منع شده” خورده می‌شود و یک قانون رژیم غذایی شکسته می‌شود. با این فکر که -یا همه یا هیج- احساس می‌کنید که هر لغزشی از رژیم غذایی به معنی شکست کامل آن رژیم غذایی است. بعد از خوردن کمی بستنی، ممکن است فکر کنید که “من که کمی از این بستنی را خوردم، پس تمام بستنی را می‌خورم!”

متاسفانه، تسکینی که پرخوری به ارمغان می‌آورد بسیار کوتاه‌مدت است و به زودی بعد از آن، احساس گناه و بیزاری از خود جای آن تسکین را می‌گیرد. و به این ترتیب شما برای جبران پرخوری و به دست آوردن دوباره‌ی کنترل، پاکسازی یا جبران می‌کنید.
متاسفانه، پاکسازی تنها پرخوری را تقویت می‌کند.اگر چه شما ممکن است به خودتان بگویید، این آخرین بار است چون شما وارد یک رژیم غذایی جدید می‌شویدو صدایی در پس ذهنتان به شما میگوید اگر باز هم کنترل خود را از دست دادید، می‌توانید بالا بیاورید و یا از ملین استفاده کنید. چیزی که شما ممکن است به آن توجه نکنید اینست که پاکسازی بعد از پرخوری به از بین بردن و محو کردن موادی که در بدن حل شده‌اند کمکی نمی‌کند.

پاکسازی یا جبران پرخوری از افزایش وزن جلوگیری نمی‌کند.
پاکسازی یا جبران راه موثری برای خلاص شدن از کالری نیست، به همین دلیل است که وزن افراد مبتلا به پرخوری عصبی( بولیمیا) به مرور زمان افزایش می‌یابد.استفراغ کردن بلافاصله پس از غذا خوردن، در بهترین حالت فقط ۵۰درصد از کالری‌های مصرف‌شده را از بین می‌برد؛چون جذب کالری از لحظه‌ای که شما غذا را در دهان می‌گذارید، آغاز می‌شود.
میزان تاثیر ملین‌ها و دیورتیک‌ها حتی از این مقدار هم کمتر است. با ملین تنها از ۱۰ درصد کالری خورده خلاص می‌شوید، و دیورتیک هم اصلا هیچ تاثیری ندارد. ممکن بعد از مصرف ملین‌ها و یا دیورتیک‌ها، وزنتان کاهش یابد، اما این عدد کمتری که ترازو نشان می‌دهد به علت از دست دادن آب بدنتان است و نه کاهش وزن درست.

نشانه ها و علایم بولیمیا:

اگر برای مدتی با بولیمیا زندگی کرده باشید، احتمالا برای پنهان کردن عادات پرخوری و پاکسازی، همه کاری انجام داده‌اید. تنها انسان است که از داشتن کنترل سخت بر خوردن غذا احساس شرمندگی می‌کند؛ بنابراین به احتمال زیاد در مواقع تنهایی پرخوری می‌کنید. اگر یک جعبه دونات بخورید، آنها را جایگزین می‌کنید که دوستان و خانواده‌تان متوجه نشوند.هنگام خرید مواد غذایی برای پرخوری، ممکن است در چهار فروشگاه جدا خرید کنید تا کسی که شما را کنترل می‌کند، متوجه نشود. اما با وجود این زندگی مخفی، کسانی که به شما نزدیکند احتمالا احساس می‌کنند که یک چیزی درست نیست.

نشانه‌ها و علایم پرخوری

 

  • عدم کنترل بر غذا خوردن – ناتوانی در توقف غذا خوردن. غذا خوردن تا حدی که باعث ناراحتی جسمی و درد شود.
  • غذا خوردن بصورت پنهانی – رفتن به آشپزخانه پس از آنکه افراد دیگر خانه به تختخوابشان رفته اند. به تنهایی بیرون رفتن برای خوردن خوراکی و مواد غذایی. تمایل به خوردن غذا در تنهایی.
  • خوردن مقدار زیادی غذا بدون تغییر آشکاری در وزن.
  • ناپدید شدن مواد غذایی، تعداد زیاد بسته‌های خالی غذا در سطل زباله، و یا بسته‌های خوراکی و تنقلات پنهان شده.
  • تناوب بین دو حالت پرخوری و غذا نخوردن(روزه داری)– به ندرت در وعده های غذایی معمول، غذا می‌خورد. وقتی به غذا برسد، یا همه‌ی غذا را می‌خورد یا اصلا غذا نمی‌خورد.


نشانه‌ها و علایم پاکسازی

 

  • رفتن به دستشویی بعد از غذا– ناپدید شدن‌های مکرر بعد از وعده‌های غذایی و زیاد ماندن در دستشویی برای استفراغ کردن.شاید شیر آب را برای پنهان کردن صدای استفراغ باز کنند.
  • استفاده از ملین‌ها، دیورتیک‌ها یا تنقیهبعد از خوردن غذا. همچنین ممکن است برای جلوگیری از اشتها قرص‌های رژیمی مصرف کنند و یا از سونا برای “تعریق” استفاده کنند.
  • بویاستفراغ– توالت و یا فرد ممکن است بویی مشابه بوی استفراغ دهد.آنها ممکن است سعی کنند با دهان‌شویه، ادکلن، خوشبو کننده هوا، آدامس، یا خوشبوکننده بوی استفراغ را از بین ببرند.
  • ورزش بیش از حد– کار کردن شدید، به خصوص پس از صرف غذا. انجام فعالیت‌هایی برای سوزاندن کالری‌ها مانند دویدن و یا ایروبیک.

 

نشانه ها و علایم فیزیکی بولیمیا
پینه یا زخم در بند انگشتان و یا دستها ناشی از چسباندن انگشتان به دیواره گلو یه منظور استفراغ کردن.

  • گونه های پف کردهناشی از استفراغ های مکرر
  • تغییر رنگ دندانهابا در معرض قرار گرفتن اسید معده ای که در استفراغ وارد دهان میشود. دندانها ممکن است به دندانهایی زرد، خشن(شبیه دندانهای نهنگ!)و یا روشن تبدیل شوند.
  • کم وزن نبودن– مردان و زنان مبتلا به بولیمیا معمولا وزن طبیعی یا کمی اضافه وزن دارند. کم وزن بودن در طی پاکسازی ممکن است نشان دهنده ی پاکسازی از نوع بی اشتهایی باشد.
  • تغییرات فراوان در وزن– وزن ممکن است تا ۱۰ پوند یا بیشتر بسته به تناوب پرخوری و پاکسازی در نوسان باشد.

 

داستان اِمی

یک بار دیگر، امی در یک رژیم مایعات است. او به خودش می‌گوید “من این رژیم غذایی را ادامه می‌دهم”. “این بار دچار هوس و میل به غذا نمی‌شوم”. اما همانطور که روز می‌گذرد، اراده امی نیز ضعیف می‌شود. او فقط به غذا فکر می‌کند. بالاخره تصمیم می‌گیرد که در مقابل میلش به پرخوری تسلیم شود. او دیگر نمی‌تواند خودش را کنترل کند. او مقداری بستنی از فریزر درمی‌آورد و طی چند دقیقه آنرا می‌خورد. و این در مورد هر خوراکی‌ای که در آشپزخانه بتواند پیدا کند، اتفاق می‌افتد. بعد از ۴۵ دقیقه پرخوری، بقدری خوراکی خورده که احساس می‌کند معده‌اش کاملا پر شده و دارد منفجر می‌شود.از اینکه هزار کالری مصرف کرده، ترسیده و از خودش متنفر شده است. او به دستشویی می‌رود که استفراغ کند. سپس روی ترازو می‌رود که مطمئن شود وزنش زیاد نشده است. او به خودش قول می‌دهد که از فردا دوباره رژیم غذایی‌اش را شروع کند و فردا حتما متفاوت با امروز خواهد بود.

اثرات بولیمیا

وقتی که شما با بولیمیا زندگی می‌کنید، بدنتان – و حتی زندگیتان- را به خطر می‌اندازید. خطرناک‌ترین عارضه جانبی پرخوری عصبی( بولیمیا) از دست دادن آب بدن به علت پاکسازی است. استفراغ کردن، ملین‌ها، و دیورتیک‌ها می‌تواند باعث عدم تعادل الکترولیتی در بدن شود که شایع ترین نوع آن سطح پایین پتاسیم است. کمبود پتاسیم باعث طیف گسترده‌ای از علائم اعم از ضعف و افسردگی تا نامنظم شدن ضربان قلب و مرگ می‌شود. همچنین، میزان پتاسیم پایین بطور مزمن می‌تواند به نارسایی کلیه نیز منجر شود.
سایر عوارض پزشکی و عوارض رایج پرخوری عصبی عبارتند از:

 

  • ضعفو سرگیجه
  • افزایش وزن
  • پوسیدگی دندان وزخم دهان
  • درد شکم، نفخ
  • برگشت اسید به مری یا زخم معده
  • تورم دست‌هاو پاها
  • پارگی معده یا مری
  • درد مزمن گلو، گرفتگی صدا
  • از دست دادن عادت‌های ماهانه
  • رگ‌های خونی شکسته در چشم‌ها
  • یبوست مزمن ناشی از استفاده نادرست از ملین‌ها
• تورم گونه‌ها وغدد بزاقی


خطرات ناشی از شربت اپیکا

اگر از شربت اپیکا-دارویی که برای استفراغ استفاده می‌شود- پس از یک پرخوری استفاده می‌کنید، احتیاط کنید. استفاده منظم از شربت اپیکا می‌تواند کشنده باشد. اپیکا به مرور زمان در بدن ساخته می‌شود. و سرانجام می‌تواند به آسیب قلبی و یا ایست قلبی منجر شود، مانند اتفاقی که برای “کارن کارپنتر”(خواننده) افتاد.


چگونه پرخوری عصبی(بویمیا) بر بدن شما تاثیر می گذارد؟

 

درمان پرخوری عصبی
این مطلب در مورد درمان پرخوری عصبی ترجمه ی اختصاصی زیباتن می باشد و استفاده از آن در سایر سایت ها تنها با ذکر لینک به این صفحه مجاز است

 

علل بولیمیا و عوامل خطرساز

علت واحدی برای پرخوری وجود ندارد. در حالیکه عزت نفس پایین و نگرانی در مورد وزن و تصویر بدنی بیشترین نقش را دارند، دلایل زیاد دیگری نیز وجود دارند.در بیشترین موارد، افرادیکه از پرخوری عصبی – و بطور کلی اختلال غذا خوردن- رنج می‌برند، در مدیریت احساساتشان به شیوه‌ای سالم مشکل دارند. غذا خوردن می‌تواند یک آزادسازی عاطفی باشد بنابراین تعجب برانگیز نیست که افراد در زمانیکه عصبانی، افسرده، تحت فشار عصبی و نگرانی هستند، پرخوری کنند.
یک چیز مسلم و قطعی است.پرخوری یک مسئله پیچیده عاطفی است. علل عمده و عوامل خطر پرخوری عصبی عبارتند از:
تصویر ذهنی ضعیف از بدن: تاکیدفرهنگ مابرلاغری و زیبایی به ویژه درزنان جوانی کهب اتصاویر رسانه‌ای غیر واقعی و ایده آل بمباران می‌شوند، می‌تواندبه نارضایتی از بدن منجر شود،

  • عزت نفس پایین:زنان یامردانی که خود را بی‌ فایده، بی ارزش،وغیرجذاب می‌دانند در معرض خطرپرخوری عصبی(بولیمیا)هستند.چیزهایی است که می‌تواند موجب کاهش عزت نفس شود عبارتند از افسردگی، کمال‌گرایی، مورد سوء استفاده فرار گرفتن در دوران کودکی، وزندگی در محیطی که افراد بسیار از هم انتقاد می‌کنند.
  • سابقه تروماو یاسوء استفاده:به نظر می‌رسد که زنانی که مبتلا به پرخوری عصبی هستند، بیشتر مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. احتمال اینکه افراد مبتلا به بولیمیا، والدینی با اختلال روانی و یا مشکل مصرف مواد مخدر داشته باشند، بیشتر از میانگین است.
  • تغییرات عمده در زندگی:پرخوری عصبی اغلب ناشی از تغییرات یا انتقالات استرس زا، مانند تغییرات فیزیکی دوران بلوغ، رفتن به دانشگاهی دور از محل زندگی، یا فروپاشی یک رابطه است.پرخوری و پاکسازی ممکن است روشی منفی و نادرست برای مقابله با استرس باشد.
  • حرفه‌ها و فعالیت‌های ظاهرگرا: افرادی چون بالرین‌ها، مدل‌ها، ژیمناست‌ها، کشتی‌گیران، دونده‌ها، و بازیگران که با فشار روانی برای داشتن تصویر و ظاهری فوق‌العاده مواجهند، در معرض خطر ابتلا به بولیمیا هستند.

 

کمک گرفتن برای درمان پرخوری عصبی یا بولیمیا

اگر شما با بولیمیا زندگی کنید، می‌دانید که چقدر ترسناک است که احساس کنید انقدرخارج از کنترل هستید. دانستن اینکه شما دارید به بدن خود آسیب می‌زنید فقط به ترستان می‌افزاید. اما نترسید؛ تغییر امکانپذیر است. صرف نظر از اینکه چه مدتی با بولیمیا مبارزه کرده‌اید، شما می‌توانید شکستن چرخه پرخوری و پاکسازی را یاد بگیرید و روش و نگرش سالمتری را نسبت به غذا و بدن خود در پیش بگیرید.
برداشتن گام به سمت بهبودی دشوار است.داشتن احساسی دوگانه در مورد ترک کردن پرخوریو پاکسازی و نیز ترک کردن این تفکر که این چرخه مضر است، چیزی عادی و معمول است. حتی اگر دارید به گرفتن کمک برای رهایی از پرخوری عصبی فکر می‌کنید، در حال برداشتن یک گام بزرگ به جلو هستید.

مراحل بهبودی بولیمیا و درمان پرخوری عصبی:

 

  • قبول کنید که مشکل دارید.در حال حاضر، شما روی این ایده سرمایه‌گذاری کرده‌اید که اگر وزن بیشتری از دست دهید و مواد غذایی و خوراکی را که می‌خورید، کنترل کنید، زندگی شما بهتر خواهد شد و در نهایت شما احساس خوبی خواهید داشت. اولین قدم در بهبود پرخوری عصبی( بولیمیا) اینست که اعتراف کنید و قبول کنید که شما در رابطه با مواد غذایی غیرقابل کنترل هستید.
  • با یک نفر صبحت کنید.صحبت کردن در مورد تصمیمی که گرفته‌اید می‌تواند سخت باشد، بخصوص اگر پرخوری عصبی خود را برای مدت طولانی بعنوان یک راز مخفی نگه داشته باشید. ممکن است آنچه که دیگران در مورد شما فکر می‌کنند، باعث ترس و شرمندگی شما باشد.اما این مهم است که بفهمید تنها نیستید. یک شنونده خوب پیدا کنید-کسی که شما را در طول درمان و بهبودی حمایت کند.
  • دور ماندن ازمردم، مکان‌ها، وفعالیت‌هایی که باعث ایجاد وسوسه پرخوری و یاپاکسازی می‌شوند.ممکن است لازم باشد که از نگاه کردن به مجلات مد یا تناسب اندام پرهیز کنید- زمان کمتری را با دوستانی که به طور مداوم رژیم غذایی می‌گیرند و در مورد از دست دادن وزن صحبت می‌کنند، صرف کنید- و از سایت‌های کاهش وزن و”pro-mia” (حرکتی اینترنتی که بولیمیا را یک سبک زندگی انتخابی می‌دانندو نه یک اختلال یا بیماری.) که بولیمیا را تبلیغ می‌کنند، دوری کنید.همچنین وقتی که با برنامه‌ریزی غذایی و مجلات و برنامه‌های آشپزی سروکار دارید، باید مواظب باشید.
  • به دنبال گرفتن کمک‌های حرفه ای باشید.مشاوره و پشتیبانی متخصصان اختلال غذا خوردن آموزش دیده می‌تواند در بدست آوردن مجدد سلامتی، یادگیری دوباره غذا خوردن معمولی، و توسعه نگرش و تفکر سالم در مورد مواد غذایی و بدنتان، به شما کمک کند.


اهمیت تصمیم گیری برای نگرفتن رژیم غذایی.

احتمال موفقیت درمان پرخوری عصبی زمانیکه رژیم غذایی‌تان را متوقف می‌کنید، بیشتر است. هنگامی که شما تلاش برای محدود کردن کالری و دنبال کردن قوانین سختگیرانه رژیم غذایی را متوقف می‌کنید، دیگر نمی خواهید تحت تاثیر هوس و افکار در مورد غذاها باشید.با غذا خوردن معمولی، می‌توانید چرخه پرخوری و پاکسازی را بشکنید و به یک وزن سالم و جذاب است.


معالجه و درمان بولیمیا

برای توقف چرخه پرخوری و پاکسازی، این مهم است که زود به دنبال کمک حرفه‌ای باشید، درمان را ادامه دهید، و مسائل عاطفی زمینه‌ای را که در وهله اول باعث بولیمیا شده‌اند، حل کنید.

درمان پرخوری عصبی

از آنجا که تصویر ذهنی ضعیف از بدن و عزت نفس پایین اساس ضعف در درمان پرخوری عصبی هستند، درمان بخش مهمی از بهبود است.
درمان انتخابی برای پرخوری درمان شناختی-رفتاری است. درمان شناختی-رفتاری، رفتارهای غذا خوردن ناسالم در پرخوری عصبی و افکار منفی و غیر واقعی که باعث ایجاد این رفتارها هستند، تمرکز دارد. انتظار می‌رود که موارد زیر در درمان پرخوری عصبی وجود داشته باشند:

  • شکستن چرخه پرخوری-و-پاکسازی– فاز اول درمان پرخوری برتوقف چرخه معیوب پرخوری و پاکسازی وبازسازی الگوهای غذا خوردن طبیعی متمرکز است .شما یاد می‌گیرید برعادات غذا خوردن خود نظارت کرده و از وقوع موقعیت‌هایی که باعث پرخوری می‌شوند جلوگیری کنید؛ برای مقابله بااسترس از روشی غیر از غذا خوردن استفاده کنید؛ برای کاهش میل شدید به غذا، به طور منظم غذا بخورید؛ و با میلتان برای پاکسازی مبارزه کنید.
  • تغییرافکار والگوهای ناسالم- فاز دوم درمان پرخوری عصبی برشناسایی وتغییرباورهای ناکارآمد در موردوزن، رژیم غذایی، وشکل بدن تمرکز دارد.دیدگاه‌ها و نگرش‌ها در مورد غذا خوردن را بررسی کنیدو در مورد این عقیده که ارزش فرد به وزن وی بستگی دارد، تجدیدنظر کنید.
  • حل مسائل عاطفی- مرحله نهایید رمان پرخوری شامل هدف قرار دادن مسائل عاطفی‌ای است که در وهله اول باعث اختلال در غذا خوردن شده‌اند. درمان پرخوری عصبی ممکن است بر مسائل مربوطه به رابطه، اضطراب زمینه‌ای و افسردگی، کاهش عزت نفس، و احساس تنهایی و انزوا تمرکز کند.


کمک به فرد مبتلا به بولیمیا و درمان پرخوری عصبی

اگر فکر می‌کنید که دوست یا یکی از اعضای خانواده‌تان دچار پرخوری عصبی یا بولیمیاست، با آن شخص در مورد نگرانی‌هایتان صحبت کنید. فردی که دوستش دارید ممکن است پرخوری‌اش را انکار کند، ولی این احتمال وجود دارد که او از فرصت پیش آمده برای شروع مبارزه با بولیمیا استقبال کند. بعبارت دیگر، بولیمیا یا پرخوری عصبی نباید نادیده گرفته شود؛ زیرا سلامت جسمی و روانی انسان را به خطر می‌اندازد.
دانستن اینکه فرزندتان یا کسی که دوستش دارید ممکن است پرخوری و پاکسازی کند، دردآور است. شما نمی‌توانید شخصی را که دچار اختلال غذاخوردن است مجبور به تغییر کنید، شما نمی‌توانید کاری برای درمان پرخوری عصبی کسی که دوستش دارید انجام دهید. اما می‌توانید همدردی و حمایت خود را طی روند معالجه به او نشان داده و او را تشویق کنید.

اگر کسی که دوستش دارید مبتلا به بولیمیا است:

همدردی و حمایت خود را ابراز کنید.در نظر داشته باشید که فرد ممکن است حالت تدافعی به خود گرفته و عصبانی شود. اما اگر شروع به صحبت درباره آن کرد، بدون قضاوت کردن گوش کنید و مطمئن شوید که آن فرد می‌داند که اهمیت می‌دهید.

  • از مسخره کردن، روش‌های ترسناک، و نظرات بزرگمنشانه بپرهیزید. زیرا استرس، اعتماد بنفس پایین و شرم موجب پرخوری عصبی و تشدید آن شده و وضعیت را بدتر می‌کند.
  • یک مثال خوب برای غذاخوردن سالم، ورزش کردن، و تصویر بدنی بیاورید. درباره بدن خود یا بدن شخصی دیگر نظرات منفی ندهید.
  • محدودیت‌های خود را بپذیرید. بعنوان یک پدر یا مادر یا دوست، کار زیادی نمی‌توانید برای درمان پرخوری عصبی کسی که دوستش دارید، انجام دهید. فرد مبتلا به پرخوری عصبی باید خودش در مورد درمان پرخوری عصبی تصمیم بگیرد.
  • مراقب خود باشید. بدانید که چه زمانی باید به دنبال گرفتن مشاوره برای خودتان از یک مشاور یا متخصص سلامت باشید. مواجه با یک اختلال غذا خوردن، استرس‌زا است و اگر سیستم حمایتی داشته باشید، برای درمان پرخوری عصبی به شما کمک خواهد کرد.
این مطلب در مورد درمان پرخوری عصبی ترجمه ی اختصاصی زیباتن می باشد و استفاده از آن در سایر سایت ها تنها با ذکر لینک به این صفحه مجاز است

برای مشاهده این موضوع در انجمن زیباتن و پرسش و پاسخ و تبادل نظر با سایر کاربران زیباتن اینجا کلیک نمایید.

این مطلب اختصاصی زیباتن بوده و استفاده از آن در سایر منابع، صرفا با لینک هدایت شونده به این صفحه امکان پذیر می باشد برچسب ها: , , , , , , , , , , , , ,
  • نویسنده: زیباتن
  • بازديد: 17,810
  • نظرات: 21



  • shima says:

    سلام خیلی عالی و مفید بود واقعا خیلی بده منم این مشکل رو دارم و دچار پرخوری عصبی میشم بعد هم پشیمون میشم.امیدوارم بتونم این مشکل رو حل کنم.ممنون

    • ساناز says:

      توضيحات در مورد شناخت بيمارى مكفى و سازنده است…ولي خود بيمار مبتلا گاهى ناتوان از رفتن به پيش مشاور و فرد اگاه مًى باشد و ناچار ازدنياى مجازى مدد مى جويد.شايسته است كه مطالب نحوه درمان اين بيماران و اموزش به انها در اين نوع سايتها به نگارش درايدو مطالب هرچه بيشتر به صورت كاربردى بيان شود.
      با تشكر فراوان

  • فریده دری says:

    سلام من هم مشکل پرخوری عصبی دارم وخیلی نا امید هستم از خودم نمیدونم چکار کنم هرچقدر تصمیمم میگیرم که وزن بیارم پایین فایده ی نداشته خیلی دارم عذاب میکشم نمیدونم چکارکنم توروخدا کمک کنید

  • فریده دری says:

    تو خونه همینطور مسخره ام میکند وواقعا حرفهاشون روی من تایثر میذاره وبدتر پرخوریم بیشتر میشه هر مربی وتغذیه رژیم رفتم فقط تبلیغ های خودشونه میدونم اول خودم باید تلاش کنم اما احتیاج به حمایت دارم وضع مالیم هم مناسب نیست

  • الی says:

    واقعا عالی بود..منم این مشکل دارم الان چند سالی میشه..خیلی زندگیمو تحت تاثیر قرار داده.. از مطالبتون ممنونم امیدوارم بتونم بخودم کمک کنم.

  • باران says:

    مطلب کامل و عالی بود.
    امیدوارم من و هرکس دیگه ای که این مشکل رو داره بتونه درمان کنه.

  • پاترا says:

    سلام دوستان واقعا ممنون امیدوارم همه به ارامش برسن

  • مهرنوش says:

    تروخدا خودتونو درمان کنین خواهره من چهارده ساله بولیمیا داره از هیپنوتیزمو روان درمانی گرفته تا شوک مغزی توی امین ابدو دعاو جادو طب سوزنی فایده نداشته چندین بار تا دم مرگ رفته و برگشته نکنین ترو حضرت عباس نکنین مادر پدرم له شدن بس که دنبالش دوییدن تنهاکسی که میتونه کمکتون کنه خودتون هستین اخرش به مرگ نزدیک میشین به خودتون کمک کنین اگه اسیب به مغزتون برسه دیگه مثل خواهره من تمومه ما حتی با دکترای امریکا صحبت کردیم که گفتن باید شش ماه بستری بشه و گاواش بشه خودتونو نجات بدین خواهره من اگه همون چند سال اول پنهون نمیکرد مریضیشو شاید که نه صددرصد خوب شده بود زمانی گفت و فهمیدیم که دیگه مریضی کهنه شده بود دستتونو برنین رو زانوتون و بگین یا علی ما که هر کاری کردیم بیشتر داریم فرو میریم نجات بدین خودتونوووو

  • مهرنوش says:

    فقط اراده میخواد اراده کنین لذت بالا اوردن یه لحضست ولی صدماتش زیاده خواهره من نه کلیه درست داره نه قلب نه ریه نه دندون نه دهن هیچی نداره ماشاالله روانشناساو روانپزشکای ما هم که اندازه خونه باباشون پول میگیرن خدا یاریتون کنه خودباوری و اعتماد به نفسو توکل به خداسرطان رو هم خوب میکنه خدا با شماست اولو اخره همه خودتونین فقط همت خودتون

  • هانا says:

    سلام
    مطالبتون عالی بود منم اخیرا این مشکل و پیدا کردم البته همیشه وسواس خاصی روی وزنم داشتم ولی طی دو ماهه اخیر( از عید فطر تا به امروز) به طوری پرخوری کردم که الان چهار کیلو از وزن هدف خودم بالارفتم و عذاب وجدان دارم و احساس سنگینی شدید بعد از خوردن غذا . همش سعی میکنم نخورم یا بعدش ملین می خورم اما هیچ تاثیری نداره و همچنان میترسم بالا بره خواهش میکنم کمکم کنید میترسم به نقطه ای برسه که پایین اوردنش سخت و سخت تر بشه … قدم ۱۶۸ و هم اکنون وزنم ۶۴٫۵ شده . چاق دیده نمیشم اما اصلا از این وزن راضی نیستم چون باعث شده شکم و پهلو هام پرتر و برجسته تر بشه
    لطفا

  • مهرنگیز says:

    به خدا خودمم خسته شدم بعد از یک سال که از درمان انارکسیا خلاص شدم دچار این بیماری شدم الان دایما در این چرخه گیر میکنم و احساس میکنم دارم پیریه زود رس هم میگیرم تمام فکر من در مورد وزنمه,با ۵۸ کیلو وزن و ۱۵۸

  • مهرنگیز says:

    ۱۵۸ سانت قد میترسم پسرمم مثله خودم بشه از بس دارم کالری میشمرم و ورزشهای سنگین میکنم

  • م.د says:

    من بیست سالمه ۱۳۵ کیلو ام چ راه حلی برام هس لطفا کمک کنید

  • فاطمه says:

    من درمان شدم ! حداقل ۳تا ۶ ماه برای ریکاوری لازمه .تا یک ماه اول حتی ممکنه پنج تا ده کیلو!!!!! وزن اضافه کنید که اصلا نگران نباشید کاملا طبیعیه!!!به خاطر مشکلات الکترولیتی و کاهش شدید متابولیسمیه که طی بیماری داشتید.دو سه ماه اول نفخ پدر ادم رو در میاره! .قانو ن طلایی خوردن رو فراموش نکنید۳_۳_۳ سه تا وعده اصلی.سه تا اسنک هر سه ساعت .خودم این جوری درمان شدم:
    اول از مشاور کمک بگیرید ریشه ی اصلی بیماری از جایی شروع میشه که شما تصمیم مگیرید خودتون رو دوست نداشته باشید!
    بعد اینکه من از یه سایت انگلیسی استفاده کردم که هم روم گفت و گو داره هم یه عالمه ویدیو عالی تو یوتیوب اسمش bulimia recovery.com
    اونجاست که میفهمید تنها نیستیم !بلکه در ایالات متحده ۲ درصد جمعیت زنان به این بیماری دچار هستن ! و خیلییی ها هم تونستن کاملا درمان بشن .اگه خدا بخواد من خودم تو فکر یه وبلاگ فارسی هستم اگه راه افتاد لینکش رو میزارم
    درمان قطعی:
    عاشق خودتون باشید
    غذا بخورید اما صحیح ۶ وعده در روز سه تا اصلی .سه تا میان وعده یا اسنک اگه می خواید از کالری شمردن استفاده کنید چون در ابتدای بیماری وسواس ادم رو شکنجه میده اما محدود کردن کالری هرگز .تا یک سال از خر شیطون پیاده بشید و فکر رژیم رو از مغزتون بیرون کنید از ۱۷۰۰تا ۲۰۰۰کالری رو باید بخورید تا ماشین سوخت و ساز بدنتون دوباره راه بیفته
    در ابتدایدرمان افزایش وزن کاملا عادی و حتی بخشی از درمانه .دردناکه میدونم اما بهایی است برای بهبوداصلانترسید تا اخر سال بدنتون نرمال میشه مثل یه ادم معمولی
    از غذاهای پر از پتاسیم استفاده کنید مخصوصا کسانی که خیلی وقته درگیر هستن و به عبارتی بیماریشون کهنه است.مثل موز .سیب زمینی تنوری یا ابپز.الو .ماست
    حتمااز ورزش کمک بگیرید خیلی مهمه برید پیش یه مربی ورزش و ازش بخواد ماهیچه های بزرگ بدنتون رو تقویت کنه در طول این یک سال درمان فوق العاده بهتون کمک میکنه و داشتن حجم ماهیچه بالا سوخت و ساز رو فوق العاده بالا میبره و میتونید با خیال راحت غذا بخورید اما در ورزش هم زیاده روی نکنید چون نتیجه عکس داره و باعث تحلیل عضله میشه و اشتهای کاذب میاره

  • فاطمه says:

    برایدرمان نفخ هم از ترشی وسرکه و ماست وکفیر و خوراکی های تخمیری استفاده کنید چون در اثر تهوع باکتری های مفید دستگاه گوارشتون از بین رفته حالا وقتشه برشون گردونید

    • سحررحیمی says:

      فاطمه جان می تونم شمارتون را بگیرم چون واقعاً فکر می کنم تنها کسی هستید که این مراحل را گذراندید و می تونید راهنمایی ام کنید.

  • سحررحیمی says:

    سلام من ۱۰ ساله که درگیر این بیماری هستم و واقعاً خسته شدم از زندگیم و عادت غذایی نادرستم و به خصوص فکر درگیرم ….
    و از اینکه پیش دکتر برم خیلی می ترسم و احساس می کنم تبدیل به یک آدم بی انگیزه و بی هدف شدم و به نظرم نسبت به ۲ سال قبلم خیلی پیرتر شدم …. بعد از مدت ها امشب اومدم راجع به درمان بیماریم تحقیق کنم شاید الآن که دارم میرم تو ۳۰ سالگی و متأسفانه به دلیل ضررهای زیاد جسمی که به خودم وارد کردم و واقعاً از ریخت و قیافه افتادم و دیگه اون دختر زیبای ۶ سال پیش نیستم ، بتونم زندگی کنم، شوهر ایده آل پیدا کنم . ولی خیلی ناامیدم چون اراده ام را از دست دادم و خودم را باور ندارم . از انجام هر کاری می ترسم و یک آدم دو شخصیتی شدم و احساس می کنم همه ذهنم درگیر چیز بیخودی به نام خوردن شده .
    ابتدای امر من ۶ ساله پیش ۸۶ کیلوگرم بودم و ۳۲ کیلوگرم کم کردم و خودم را به ۵۱ رساندم اما با رژیم و یک مدتی آنورکسیا بودم بعد که اون از بین رفت مبتلا به بولمییا شدم …. متأسفانه تمام عضلاتم را از دست دادم و بدن شلی دارم و مثل گذشته اون اراده بسیار خوب و توانایی را که داشتم از دست داردم خلاصه واقعاً احساس می کنم دیگه زندگی نمی کنم بلکه شکنجه میشم هر روز و هر شب و واقعاً ازتون می خوام کمکم کنید چون به خیلی از آرزوها نرسیدم و دوست دارم قبل از مردنم حداقل شرمنده خانواده ام نشم.

  • مريم says:

    من دو سال پيش نزديك ٢٠ كيلو وزن كم كردم دچار وسواس شدم واسه همين شروع كردم به بالا اوردن ولي كم كه نكردم هيچ ٤ كيلو هم اضافه كردم فك ميكردم چون بالا ميارم اشكال نداره هرچي مي خورم الان زخم معده دارم عادت ماهيانه هام خيلي كم شده و با درد زياد سرگيجه دارم و هر بار كه فشار خون گرفتم فشارم رو ١٧ بود چند بارم از حال رفتم الان فهميدم اين مشكلو دارم اصلا فك نميكردم اينا به هم ربطي داشته باشه واستش من اصلا دلم نمي خواد وزن اضافه كنم اگه يه رژيم عادي بگيرم با ورزش وزن كم نميكنم ؟

  • شيوا says:

    سلام من ٨٥ كيلو بودم و ٢٤كيلو كم كردم اما هر وقت پرخوري مي كنم يعني قراره بالا بيارم. ديروز مهمون داشتيم و من خيلي پرخوري كردم طوري كه فردا ش ٢كيلو چاق شدم و نمي تونستم بالا بيارم. واقعا خيلي نا اميد و ناراحتم. خسته شدم.هرروز به غذا .و بالا اوردن فكر مي كنم هر روز به خودم ميگم ديگه بالا نميارم اما نمي تونم .
    خواهش مي كنم كمكم كنيد

  • شيوا says:

    سلام من ٨٥ كيلو بودم و ٢٤كيلو كم كردم اما هر وقت پرخوري مي كنم يعني قراره بالا بيارم. ديروز مهمون داشتيم و من خيلي پرخوري كردم طوري كه فردا ش ٢كيلو چاق شدم و نمي تونستم بالا بيارم. واقعا خيلي نا اميد و ناراحتم. خسته شدم.هرروز به غذا .و بالا اوردن فكر مي كنم هر روز به خودم ميگم ديگه بالا نميارم اما نمي تونم .
    خواهش مي كنم كمكم كنيد خواهش مي كنم من اميد و انگيزه و ارادمو از دست دادم

  • ساسان says:

    باسلام آبجی واسه این نظری که دادی باید بگم آره درست میگی فقط خودمون میتونیم به خودمون کمک کنیم واسه این بیماری هم قطعا هم همینطوره من ۴ ساله با این بیماری درگیرم ولی تا قبول نکنم که مشکل دارم هی ادامه داره شاید برا چند روز به زحمت تونستم با این بیماری بجنگم ولی دوباره اومد سراغم و درگیرش شدم و کمکم کل زندگیم رو در بر گرفت تا جایی که حتی خسارت اقتصادی زیاد که بماند حتی قدرت بلند کردن یه صندلی رو هم نداشتم به خاطر کمبود املاح بدن من یه مرد ۲۳ ساله هستم از ۱۸سالگی بیماریم شروع شد.باور کن همه چیز این بیماره تو مغر ماست اگه بتونیم روحمونو آروم کنیم و خودمون باشیم این مشکل هم با تمرین و باور بر اینکه واقعا قبول کنیم بیماریم و واسش برنامه ریزی کنیم حل میشه.( به امید زندگی سالم )